ეს გაზაფხულის თოვაა,
თუ იასამნის ფერება,
არ გიყვარვარ და მაშ შენი,
თვალები რად მეფერება.
რატომ ხარ ასე თბილი და,
გულზე რად მირჩენ იარებს,
შენამდე ვერვინ ვიპოვე
არადა ბევრი ვიარე.
სავალ გზას შენთან მოვყავდი,
და მთის ბილიკებს ტიალებს,
მიყვარხარ მითხრეს თვალებმა,
სამყარო ფეხქვეშ ზრიალებს.
და მეც დავდუმდი დავწყნარდი,
თითქოს დუღილი შევწყვიტე,
ახლა მე შენით ვვაღამებ,
და დილას ვიწყებ შენითვე.
ვერ ვხვდები თოვლის ფიფქია,
თუ იასამნის ფერება,
არ მიყვარხაარო?მაშ შენი
თვალები რად მეფერება
(soso omaidze)
tushebi 